Στο χάρτη:
Τηλεβοΐδες νήσοι. Σίγουρα ένα όνομα που πολλοί δεν το ξέρουν, ίσως ούτε εσύ. Τα επιμέρους νησάκια ωστόσο αυτών, ειδικά τέσσερα από αυτά, σίγουρα κάπου τα έχεις ακούσει. Οι Τηλεβοΐδες νήσοι είναι ένα σύμπλεγμα στο Ιόνιο πέλαγος, το οποίο αποτελείται από: το Μεγανήσι, τον Κάλαμο, τoν Καστό, το Αρκούδι, την Άτοκο, την Κύθρο, την Θηλιά , την Φορμίκουλα, το Πρασονήσι, το Προβάτι, το Αλαφονήσι, την Πεταλού αλλά και από τα Πριγκιποννήσια Λευκάδος δηλαδή Μαδουρή (νησί του Αρ.Βαλαωρίτη), Σκορπιός (ο γνωστός), Σκορπίδι, Σπάρτη, Χελώνη, Τσοκάρι. Αρκετά στον αριθμό, ωστόσο μόνο τα τρία πρώτα κατοικούνται, ενώ τα περισσότερα από τα υπόλοιπα είναι μικρές νησίδες ή ιδιωτικά καταφύγια. Όχι, δεν ξεκινήσαμε να διδάσκουμε γεωγραφία, έπρεπε όμως να σου κάνουμε μια εισαγωγή για τον Κάλαμο -το νησί που αρχές Αυγούστου ξαναεπισκεφθήκαμε σε μια μονοήμερη εκδρομή- και να σε «φέρουμε» λίγο στο χάρτη της περιοχής. Τηλεβόες, ήταν αρχαίος -ίσως μυθικός- λαός πειρατών (!!) με έδρα το Μεγανήσι. Εξού και το όνομα του νησιωτικού συμπλέγματος! By the way αν και ΜΕΓΑνήσι, ο Κάλαμος είναι πολύ μεγαλύτερος!
Ο Κάλαμος, βρίσκεται πολύ κοντά στην δυτική ακτή της Αιτωλοακαρνανίας, απέναντι από το χωριό Μύτικας -από όπου και περνάς με το καραβάκι- ωστόσο διοικητικά ανήκει στον νομό Λευκάδας. Έχει μόνιμο πληθυσμό περίπου 500 κατοίκους, ενώ -όπως είχαμε ακούσει την πρώτη φορά που πήγαμε στο νησί- οι περισσότεροι Καλαμισάνοι ζουν στην Αμερική όπου έχουν πάει μετανάστες οι παλιότερες γενιές! Στο νησί απαγορεύεται να κυκλοφορούν αυτοκίνητα αλλά υπάρχουν κάποια οχήματα μόνιμα εκεί, όπου κάνουν αναγκαίες μεταφορές αγαθών και προσώπων.
Η διαδρομή:
Ξεκινώντας λοιπόν από την βάση μας, περάσαμε από το γραφικό Αιτωλικό, τον Αστακό, και έχοντας στο πλάι μας πια το Ιόνιο Πέλαγος φτάσαμε στον Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας. Μετά τον Αστακό η διαδρομή γίνεται υπέροχη, έχοντας αρχικά στα αριστερά σου τις Εχινάδες νήσους (εκεί που στην πραγματικότητα έγινε η περίφημη Ναυμαχία της Ναυπάκτου) και έπειτα η Καστός και ο επιβλητικός Κάλαμος να ξεχωρίζει. Επιβλητικός γιατί σε σχέση με τα άλλα νησάκια είναι ένα κυρίως ορεινό νησί, η κορυφή μάλιστα του βουνού που δεσπόζει φτάνει τα 745 μέτρα!
Στο νησί:
Στις 08:30 αναχωρούσε το καραβάκι μας «Ιωάννα» -το οποίο είχε ναυλωθεί αποκλειστικά για το γκρουπ μας- και σε περίπου μισή βρισκόμασταν στο λιμάνι του Καλάμου. Εν πλω, πρώτα θα δεις την εκκλησία του Αγίου Δονάτου να σε προϋπαντίζει, έπειτα ζήτα από τον καπετάνιο να σου δείξει την παραλία Ασπρογυάλι και έπειτα τη Μυρτιά, η οποία είναι η μία από τις καλύτερες και, πιο κοντινές στο λιμάνι του Καλάμου παραλίες. Η έτερη, πιο κοντινή, είναι η Αγραπιδιά. Η Μυρτιά χρειάζεται να περπατήσεις περίπου 25 λεπτά (ανάλογα πάντα και με τον ρυθμό και τις αντοχές σου), ενώ η δεύτερη χρειάζεται το πολύ ένα τέταρτο περπάτημα.
Η Αγραπιδιά, βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Καστό και το μικρό νησάκι Προβάτι Καστού, με σήμα κατατεθέν έναν διατηρητέο μύλο, ο οποίος σε καλωσορίζει μετά το κατηφορικό μονοπάτι. Αριστερά από το μύλο, υπάρχει και μια μικρή παραλία που σε κατεβάζουν κάτι σκαλάκια. Μας είπε κάποιος από το νησί ότι λέγεται στεφάνι της Αγγελικής, γιατί από ένα βράχο που βρίσκεται εκεί αυτοκτόνησε κάποτε μια Αγγελική όταν ο καλός της που της είχε τάξει γάμο την παράτησε.
Στην Αγραπιδιά λοιπόν, θα βρεις τη Βοσκοπούλα, μια περιποιημένη καντίνα να καθίσεις και το πιο βασικό, σκιά. Εάν δεν προλάβεις να καθίσεις εκεί, δύσκολα θα βρεις σκιερό μέρος οπότε είτε πρέπει να έχεις ομπρέλα, είτε να είσαι συνέχεια στο νερό (καθόλου κακή επιλογή!)
Η Μυρτιά αντιθέτως, δεν έχει ούτε νερό να αγοράσεις, όμως αν έρθεις οργανωμένος, έχει δέντρα και θα βρεις πιο εύκολα σκιά ανάμεσα στους κατασκηνωτές που συνήθως κάνουν εκεί ελεύθερο camping.
Εμείς πάντως φτάνοντας αρκετά νωρίς στην Αγραπιδιά βρήκαμε το τραπέζι μας, παραγγείλαμε τον καφέ μας, και απολαύσαμε τα σύκα που μας πρόσφερε ένας κύριος στο δρόμο στην υπέροχη αύρα του Ιονίου ατενίζοντας τα καθάρια γαλανά νερά του.
Ωστόσο όπως σου είπαμε υπάρχουν αγροτικά αυτοκίνητα ή τζιπάκια τα οποία χρεώνουν 5€ ανά διαδρομή ή μπορείς να νοικιάσεις αμαξάκια του golf. Με τα αγροτικά, αν δεν έχεις πολύ χρόνο για πεζοπορία, μπορείς να επισκεφτείς το Κάστρο στην άλλη πλευρά του νησιού καθώς και το άλλο λιμάνι, την Επισκοπή στα βόρεια.
Το νησί ήταν ορμητήριο και βάση ανεφοδιασμού για την επανάσταση. Φιλοξένησε τις οικογένειες των πρωτεργατών της επανάστασης και η μητέρα του Γεώργιου Καραϊσκάκη είναι θαμμένη στο Κάστρο. Κάθε χρόνο τον Ιούλιο, διοργανώνεται στον Κάλαμο εκδήλωση με σκοπό το Μεσολόγγι να τιμήσει το νησί. Από το 2019 υπάρχει μνημείο στον προαύλειο χώρο του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας Καλάμου, το οποίο φιλοτέχνησε ο εικαστικός κ. Ευάγγελος Ρόμπολας.
Ύστερα από, όχι πολλή ώρα, κάναμε την πρώτη μας βουτιά. Η παραλία έχει βότσαλο οπότε αν έχεις παιδιά, σίγουρα πέδιλα θαλάσσης ή παπουτσάκια. Και βαθαίνει σχετικά γρήγορα. Εκεί θα βρεις και μικρές ξύλινες αποβάθρες από όπου μικροί και μεγάλοι κάνουν βουτιές ωσπού να δέσει κάποιο σκάφος. Ωστόσο αυτό που σίγουρα πρέπει να κάνεις είναι να αφεθείς στην αγκαλιά των εξαγνιστικών διάφανων νερών του Ιονίου πελάγους ενώ κολυμπάς. Ανάμεσα στα 2 γειτονικά νησιά στο βάθος προς τα δυτικά θα δεις να ξεχωρίζει και η Άτοκος!
Στο ίδιο μέρος που ήπιαμε τον καφέ μας, απολαύσαμε αργότερα και το μεσημεριανό με διάφορα ψαρικά και νόστιμα καλοκαιρινά πιάτα συνοδεία ούζου. Κολυμπήσαμε κάναμε βουτιές από τις αποβάθρες και περπατήσαμε ως το Κάβο περνώντας μπροστά από παλιά πέτρινα σπίτια και φραγκοσυκιές που έφταναν ως την θάλασσα.
6μιση ώρες είχαμε στην διάθεσή μας, και μας φάνηκε αρκετός χρόνος. Αρχικά υπολογίζαμε να πάμε και στην Μυρτιά, ωστόσο ο χρόνος τρέχει γρήγορα όταν περνάς όμορφα. Ήρθε λοιπόν η ώρα της αναχώρησης και, ανανεωμένοι, γεμάτοι ενέργεια, επιβιβαστήκαμε στο ίδιο καραβάκι που μας έφερε και μισή ώρα αργότερα ήμασταν και πάλι στον μεγαλύτερο σε έκταση νομό της Ελλάδος, κάνοντας και μια βόλτα στον επίσης γραφικό Μύτικα.
Οι εντυπώσεις:
Ο Κάλαμος ένα παρθένο, ήσυχο και καταπράσινο νησί, συνιστάται κυρίως για διήμερη απόδραση ενώ πολλοί το επισκέπτονται με τα ιστιοπλοϊκά τους, αφού είναι σίγουρος σταθμός όταν κάποιος ανοίγει πανιά για το Ιόνιο.
Ακούς τα τζιτζίκια να τραγουδάνε και τον παφλασμό της θάλασσας καθώς εκείνη αφήνει ήρεμα τα άπειρα κύματα της στις ακτές του νησιού. Νιώθεις την μυστικιστική ενέργεια να τονώνει και να χρωματίζει με γαλήνη και ευτυχία την ψυχή σου, και ένα αβίαστο γλυκό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη σου καθώς τα κλειστά σου μάτια ονειρεύονται περασμένες εποχές, αλλοτινές, με θεούς και νύμφες, με γοργόνες και σειρήνες.
Αν δεν έχεις πάει ποτέ στον Κάλαμο, είσαι τυχερός άνθρωπος, γιατί η πρώτη φορά που γνωρίζεις ένα μέρος δεν συγκρίνεται με καμία, όσες φορές κι αν πας! Εμείς δώσαμε ραντεβού και για φέτος..
*Ξαναπάμε Κυριακή 10 Ιουλίου 2022, είσαι μέσα;
Χρήσιμα τηλέφωνα:
- Λιμεναρχείο Λευκάδας για δρομολόγια 26450 22322
- Βάρκα φαγητό σε υπέροχο περιβάλλον δίπλα στο κύμα στην Επισκοπή 26460 46008
- Πόμπες και Γάνες για κρεατικά στον Κάλαμο 26460 91455
- Remezzo για καφέ στον Κάλαμο 26460 38105
- Βοσκοπούλα στην Αγραπιδιά 26460 91069
My map and his backpack 