Το κίτρινο καράβι του Levante Ferries το βλέπουμε καθημερινά από το σπίτι μας, να διασχίζει τον Πατραϊκό κόλπο συνδέοντας το λιμάνι της Πάτρας με την Κεφαλλονιά (Σάμη) και την Ιθάκη (Πισαετός).
Εκ Πάτρας κι εμείς ορμώμενοι, έχοντας αγαπημένους στο νησί της Ιθάκης, επιλέξαμε στην covid εποχή και μάλιστα τα πρώτα Χριστούγεννα που μπορούσαμε να ταξιδέψομε, να γιορτάσουμε την αλλαγή του χρόνου στο νησί του Οδυσσέα.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς λοιπόν, αν και στην καρδιά του χειμώνα, η μέρα ήταν καταπληκτική, λες και τα νερά του Ιονίου ήθελαν να μας καλωσορίσουν φορώντας το πιο λαμπερό τους χαμόγελο.
Με ανεβασμένη την διάθεση λόγω καιρού αλλά, και επειδή θα κάναμε το τελευταίο ταξίδι του 2021, πήγαμε στο λιμάνι της Πάτρας με προορισμό το μέρος που υμνήθηκε από τον Όμηρο.
Φυσικά, αυτό το ταξίδι δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την Levante Ferries, μια εταιρεία, που βοηθάει και δίνει ζωή σε μικρά νησιά όπως η Ιθάκη, διατηρώντας τα δρομολόγια της ακόμα και την χειμερινή περίοδο, που κατά γενική ομολογία η κίνηση είναι πολύ μειωμένη, ειδικά σε σχέση με τους αντίστοιχους θερινούς μήνες.
Σε αυτό το δρομολόγιο η εταιρεία μας έδωσε την ευκαιρία ύστερα από ειδική άδεια, να ξεναγηθούμε στην γέφυρα του πλοίου. Εκεί είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε τον πλοίαρχο και το υπόλοιπο προσωπικό που «οδηγεί» το καράβι.
Είδαμε με τα κιάλια -από το καράβι αυτή τη φορά- το σπίτι μας στα παράλια της δυτικής Αχαΐας, το ακρωτήριο του Αράξου αλλά και από τη μεριά της Αιτωλοακαρνανίας, τη Βαράσοβα, το Μεσολόγγι, την νήσο Οξειά των Εχινάδων νήσων.
Το ταξίδι διήρκεσε 3,5 περίπου ώρες, ωστόσο το πλοίο είναι πολύ άνετο και αυτό κάνει το ταξίδι απόλαυση.
Μετά το λιμάνι της Σάμης στην Κεφαλλονιά, φτάσαμε στο λιμάνι του Πίσω Αετού, το οποίο ονομάζεται επίσημα πια «Οδυσσέας»! Αποβιβαστήκαμε ανυπομονώντας να ζήσουμε το πράσινο-covid free νησί τον χειμώνα και να ανακαλύψουμε μέρη με ένα άλλο φόντο, από αυτό του καλοκαιριού.
Έτσι λοιπόν, την πρώτη μέρα του 2022 γνωρίσαμε το οροπέδιο της Ανωγής και την θέα που προσφέρει. Η Ανωγή είναι το πιο ορεινό χωριό της Ιθάκης, χτισμένο σε υψόμετρο 550 μέτρων, στο ψηλότερο βουνό του νησιού, το Νίρητο και θα το βρεις στο δρόμο μετά το μοναστήρι των Καθαρών . Πριν την είσοδο του χωριού, σε ένα πλάτωμα θα βρεις το παγκάκι, απ’ όπου η θέα της Ιθάκης είναι μοναδική.
Εκεί έχουμε μία πανοραμική άποψη της ανατολικής πλευράς του κόλπου του Μώλου. Ο κόλπος χωρίζει την Ιθάκη σε δύο τμήματα και από ΝΔ προς ΒΑ παρατηρούμε τον όρμο του Δεξά, του Σκίνου και το λιμάνι Βαθύ, ενώ ταυτόχρονα διακρίνουμε και την παραλία Γιδάκι, η οποία βρίσκεται ανατολικά έξω από τον κόλπο. Με πεντακάθαρη ατμόσφαιρα, είδαμε εκτός από την πανέμορφη θέα στο Βαθύ, μια πανοραμική άποψη από τη Λευκάδα μέχρι και την Κεφαλλονιά. Ξεκινώντας από βόρεια και την Λευκάδα, τα Ακαρνανικά Όρη, το Μεγανήσι, τον Κάλαμο, τον Καστό, την Άτοκο, τις Εχινάδες Νήσους απέναντι από τον Αστακό και προς τα νότια, το Παναχαϊκό Όρος, το ΒΔ άκρο της Πελοποννήσου και τέλος λίγη Κεφαλλονιά να ξεπροβάλει πίσω από τα βουνά της Ιθάκης.
Λίγο παρακάτω κοντά στην είσοδο της Ανωγής, βρίσκεται και Το αλώνι του Ντιρντη, παραδοσιακό πέτρινο αλώνι όπου πατούσαν τα σιτηρά. Στην ίδια περιοχή, βρίσκονται διάσπαρτα και τα εντυπωσιακά «μενίρ» ή ογκόλιθοι της Ανωγής. Τα μενίρ της Ανωγής αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού, τα οποία λανθασμένα είναι γνωστά ως προϊστορικά μεγαλιθικά μνημεία, αφού η προέλευσή τους είναι καθαρά γεωλογική και όχι ανθρωπογενής. Το εντυπωσιακό τους σχήμα, ωστόσο, προκαλούσε το ενδιαφέρον των ντόπιων οι οποίοι έχουν δώσει ονόματα στους ογκόλιθους με βάση τη μορφή τους. Έτσι, ο μεγαλύτερος και σπουδαιότερος ογκόλιθος έχει ονομαστεί «Αράκλης» (από το «Ηρακλής»), έχει σχήμα ατρακτοειδές, βρίσκεται 600 μέτρα ανατολικά του χωριού και έχει ύψος 9 μέτρα. Έχουν καταμετρηθεί συνολικά στην περιοχή περίπου δώδεκα μικρότεροι μονόλιθοι με διάφορες μορφές και μεγέθη (η Κόμπρα, τα Δελφίνια, η Τουλίπα, η Χούφτα του Οδυσσέα, ο Σεΐχης, ο Ιππόκαμπος, τα Χελωνάκια, η Σβούρα, τα Μανιτάρια). Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Έπειτα περπατήσαμε στο όμορφο χωριό της Ανωγής, Η εκκλησία της Παναγίας έχει επιγραφή στο τέμπλο όπου αναφέρει ότι ο ταλαντούχος αγιογράφος Αντώνιος εξ Αγράφων παρέδωσε τις σπάνιας τεχνικής εικόνες το 1680, η εκκλησία όμως που είναι από τους αρχαιότερους ναούς των Βαλκανίων χτίστηκε αρκετά χρόνια πιο πριν.
Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό προκαλούν πραγματικά τον θαυμασμό για την τεχνική τους μαρτυρώντας το ταλέντο του αγιογράφου. Ένα μεγάλο μέρος τους έχει συντηρηθεί και έχουν καταφέρει να φτάσουν ως τις μέρες μας.
Πάρε τα κλειδιά της εκκλησίας από το καφενείο του χωριού, που λόγω covid ήταν κλειστό. Θα επιστρέψουμε εδώ καλοκαίρι για να απολαύσουμε έναν καφέ και για να περπατήσουμε το μονοπάτι Ανωγή-Κιόνι.
Τέλος, εκείνη η μέρα μας έκλεισε γλυκά με μια τρούφα (παραδοσιακό γλυκό της Ιθάκης) στο χωριό του Σταυρού, μιας και όπως μας ενημέρωσε ένας περαστικός, το μαγαζί είχε βγάλει φρέσκες και δεν έπρεπε να φύγουμε χωρίς να δοκιμάσουμε.
Εδώ να σημειώσουμε, πως εξαιρετική τρούφα θα φας και στον Σέρβο, στο ζαχαροπλαστείο της πλατείας στο Βαθύ!!
Η Ιθάκη λοιπόν μπορεί να είναι γνωστή για τα επτανησιακά πανηγύρια του καλοκαιριού και ως στάση των ιστιοπλόων, αλλά και τον χειμώνα μπορείς να ανακαλύψεις μια άλλη ομορφιά, πιο αυθεντική χωρίς περιττά στολίδια.
Το πλοίο Ανδρεάς Καλβος λοιπόν επέστρεψε στο δρομολόγιο του, μετά από τις καθιερωμένες εργασίες συντήρησης και είναι έτοιμο να σας οδηγήσει στην αυθεντική Ιθάκη. Δες τα δρομολόγια και κλείσε εισιτήριο εδώ.
Να ευχαριστήσουμε τον καπετάνιο κύριο Διονύσιο Μπαράκο, αλλά και το πλήρωμα του πλοίου για την εξαιρετική φιλοξενία και την αμέριστη βοήθεια που μας παρείχαν.
Διάβασε και το Μικρή Ιθάκη πάρε με μακριά!
My map and his backpack 